სიღმისეული ჟურნალისტური ნამუშევარი

საქართველოში არჩევნების ისტორია 1919 წლიდან იწყება, როდესაც პირველი დემოკრატიული რესპუბლიკის მოსახლეობამ, 14-16 თებერვლის პირველი საყოველთაო არჩევნებისას, დამფუძნებელი კრების 130 წევრი

პატიმარი ქალები საზოგადოების ერთ-ერთი მოწყვლადი ჯგუფია.  მათთვის საზოგადოებაში დაბრუნების სურვილი დიდი, მიზანი კი რთულად მისაღწევია. ციხიდან გამოსვლის შემდეგ ყოფილი პატიმარი

წალკის მერი ილია საბაძე, მუნიციპალიტეტს თითქმის 12 წელია ხელმძღვანელობს. ამ დროის განმავლობაში მხოლოდ მისი თანამდებობის ოფიციალური სახელწოდებები იცვლებოდა. იყო გამგებელი,

სახელმწიფო რწმუნებულის  ადმინისტრაცია ქვემო ქართლში, ხელშეკრულების მომზადების ეტაპზეა კომპანია შპს „ავტოლიდერთან.“ ხელშეკრულება ძალაში მიმდინარე წლის 31 დეკემბრამდე იქნება და დოკუმენტის

ზაურ დარგალი, ალექსანდრე დალაქიშვილი, გოგი მეშველიანი, სავალან მირზოევი და ირაკლი შატაკიშვილი – ასეთია  ქვემო ქართლის მაჟორიტარების და რეგიონთან დაკავშირებული პირების

საქართველოში ყოველ მე-2 ქალს ცხოვრების განმავლობაში ძალადობის ერთი ფორმა მაინც გამოუცდია, – ამის შესახებ გაეროს ქალთა ორგანიზაციისა და საქსტატის მიერ  საქართველოში

თამარ მაჭარაშვილი წლებია შშმ ქალების პრობლემებზე და მათი უფლებების დაცვაზე მუშაობს. მან 2008 წელს საინიციატივო ჯგუფი ჩამოაყალიბა და რუსეთ-საქართველოს ომის

მოწყვლად ჯგუფებზე ორიენტირებული სოციალური პროგრამების შექმნა, ჩვენი ქვეყნის, არაერთი მუნიციპალიტეტისთვის არის გამოწვევა. წლების განმავლობაში, თვითმმართველობები აქცენტს ერთჯერად დახმარებებზე აკეთებდნენ, რასაც

ალბათ, ყველას გვყავს გარშემო ოჯახები, რომელთა ერთი წევრიც შრომით მიგრაციაში იმყოფება. უმეტესად კი ეკონომიკური მდგომარეობის გაუმჯობესების მიზნით საკუთარი შვილების და

საქართველოს მართლმსაჯულების პრობლემები არაერთი წელია განხილვის საგანია. ამ სისტემაში გატარებული თითქმის ყველა რეფორმა, კანონი თუ დანიშვნა, კრიტიკის მიზეზი ხდება. მაგალითად,